#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(254) ----------------------------------------------------- « انتقاد » و « اعتقاد » ----------------------------------------- من « راز بهروزی » و « رمز پيروزي » را در « دانش و كمال » ديدم، نه در « بخت و اقبال ». نشانه بارز توسعه و تمدن و فرهنگ در « تَحمُل انتقاد » است ،نه در « تَحکُم و ارشاد ». کسی « انتقاد » را نمی پذیرد كه به خود « اعتماد » ندارد. توانمندترین انسان ها انتقادپذیرترین آنان است! هراس از انتقاد نشانه « انسان های ضعیف » است ، نه « شهروندان شریف »! انتقادپذیری ، « رذایل را می پیراید » و « به فضایل می آراید »! روحیه انتقادپذیری چونان « مهر » بر « سپهر» منش های انسانی « می درخشد» و انسان را عزت و حریت و شرافت « می بخشد». « نهال اعتقاد » با وزش « نسیم انتقاد » همواره در حال رویش و شکوفایی است؛ انتقاد « بهارآفرین » است و « به آیین »! ------------------------------------------------------- #شفیعی_مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

همبستگی اجتماعی در نگاه اسلام /12 --------------------------------------------- #شفیعی_مطهر -------------------------------------------------------- نقش پيوند‌هاي اجتماعي در ايجاد همبستگي اجتماعي --------------------------------------------------------- اسلام تنها ديني است كه با صراحت، دعوت خود را به دو صورت بيان كرده است: 1. دعوت به اصل اجتماع و اتحاد؛ 2. دستور ساخت اجتماع اسلامي بر مبناي اتفاق و اتحاد با هدف پاسداري از منافع معنوي و مادي و دفاع از آن اجتماع. (سيد محمد‌حسين طباطبايي، 1382: 11 و 12.) پيوند هاي اجتماعي در اسلام را از جنبه‌هاي گوناگون مي‌توان بررسي كرد. 1. رابطه فرد و جامعه اسلام كوشيده است ميان فرد و جامعه، پيوند درستي برقرار كند و فرد و جامعه هر دو به يكسان براي اسلام مهم بوده‌اند. براي آن كه حيثيت جامعه تهديد نشود، برخي رفتارهاي فردي، مانند دروغ‌گويي، حقد و حسادت، غش و فريب‌كاري، خبرچيني، شهادت دروغ، تمجيد نفس، فتنه‌گري و… را ممنوع و صفت‌هاي نفساني ديگري همانند راست‌گويي، اخلاص، احترام به هم‌نوعان و حفظ مال، جان و آبروي انسان‌هاي ديگر را تشويق كرده است. (محمدحسين اديب، 1963م: 13و18.) 2. روابط ميان افراد اسلام با طرح آموزه‌هايي مانند حسن خلق، رعايت انصاف، احسان به ديگران و مواسات كوشيده است هم‌بستگي ميان مسلمانان را تقويت و نهادينه كند. يارى به ديگران از جلوه هاى خدمتگزارى , يارى به ديگران است . يارى در مسائل و مشكلات زندگى , بويژه در بعد مالى واقتصادى , كه از آن در فرهنگ اسلامى , تعبير به[مواسات] شده است . در معناى واژه مواسات گفته اند: مواسات (با همزه ) با برادران دينى , عبارت است از يارى رساندن به آنان , با مال و جان و مانند آن , در چيزهايى كه به آن نيازمندند و مواسات (با واو) هم در لغت به همين معنى به كار رفته است. دراهميت اين عمل سخن فراوان است . پيامبر اكرم(ص) كمك رسانى به برادران دينى را (مواساه الاخ فى الله )از بهترين و سرآمدترين كارها (سيدالاعمال ) شمرده است . در سيره و روش آن حضرت برترى و فضيلت از آن كسانى بود كه داراى اين صفت باشند. ... اعظمهم عنده منزله احسنهم مواساه و موازره اگر جامعه اسلامى را مانند پيكر واحدى بدانيم ,اعضاى اين پيكر ارتباطى حياتى و سرنوشت ساز, با يكديگر دارند . اختلال و كم كارى در يك عضو, عامل به هم خوردن تعادل بدن خواهد شد. دراين هنگام , بقيه اعضا بايد به كمك آن عضو بشتابند و به او يارى دهند تا نظم و تعادل به بدن برگردد و حيات و زندگى ممكن شود. اين حقيقت , در سطح جامعه اسلامى نيز بايد پياده شود .اگر نيازمندى به عللى نتواند خود را همپاى ديگران قرار دهد, شايسته است ديگران به او يارى دهند تا عدالت و تعادل اجتماعى در جامعه محقق گردد. امام صادق (ع) ايجاد مواسات را به عنوان حق افراد جامعه اسلامى بر يكديگر بيان فرموده است : يحق على المسلمين الاجتهاد فى التواصل والتعاون والتعاطف و المواساه لاهل الحاجه و تعاطف بعضهم على بعض مسلمانان موظفند در راه پيوستگى و كمك نسبت به نيازمندان كوشا و جدى باشند,از عواطف اخلاقى و كمك هاى مالى مضايقه نكنند به هنگام گرفتارى و نياز, يار و ياور هم باشند. ادامه دارد... گاه گویه های مطهر مشتاق نگاه شماست :@amotahar
موضوعات مرتبط: مقالات

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(253) ----------------------------------------- « موزه » یا « آموزه »؟! ----------------------------------------- من در آغازین سال های هزاره سوم « بی سواد » را تنها کسانی ندیدم که خواندن و نوشتن نمی دانند، بل كه آناني را « بي سواد» و « فاقد استعداد » يافتم كه نمي توانند بياموزند چگونه آموخته هاي كهنه را دور بريزند و بازآموزي كنند. (با الهام از سخن الوين تافلر) « انسان نواندیش » و « شهروند سبزکیش » هزاره سوم نمی تواند با « یافته های دیروز » به « پرسش های امروز » پاسخ دهد! چه بسا « یافته های کهن » و « بافته های سَتَروَن » در عرصه عقلانیت امروز « رنگ می بازند»؛ اما دیگر « فرهنگ نمی سازند»! باید سیمای آموزه ها را از « زنگارهای زمان » و « حصارهای مکان » «پیراست » و آن ها را با « آرایه های پویایی » و « پیرایه های پایایی » « آراست »! آنچه امروز می تواند تمدن و فرهنگ بسازد « آموزه های نوین » است ، نه تنها « موزه های دیرین »!! ----------------------------------------- #شفیعی_مطهر ------------------------------------------------- زنگار : زنگ،زنگ آهن و فلزات دیگر،اکسید مس آرایه : زینت،زیور پیرایه : زیب،زینت،زیور،آرایش پیراستن : تراش دادن،بریدن و کم کردن زیادتی و ناهمواری چیزی برای خوشنماگردانیدن آن گاه گویه های مطهر مشتاق نگاه شماست :@amotahar
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

همبستگی اجتماعی در نگاه اسلام /11 ------------------------------------------------ #شفیعی_مطهر ----------------------------------------------- همبستگی اجتماعی در اسلام ------------------------------------------- دین در ایجاد همبستگی اجتماعی، نقش اساسی و مستقیمی دارد. اسلام به‌ عنوان دینی الهی که دارای برنامه‌های دقیقی برای زندگی انسان است، از این نکته غافل نبوده و به آن توجه کرده است. اگر به چگونگی شکل‌گیری انقلاب اسلامی ایران بر اساس رهبری امام خمینی(ره) و برپایی جمهوری اسلامی بنگریم، درخواهیم یافت که هیچ امر دیگری نمی‌توانست به طور طبیعی، مردم را متحد و بزرگ‌ترین مصداق همبستگی اجتماعی در تاریخ معاصر را محقق کند. شاید کسی بگوید وفاقی که در روزهای آغازین انقلاب ایران دیدیم، بر اساس اسلام نبود، بلکه عوامل دیگری همانند دشمنی با نظام شاهنشاهی در آن اثر‌گذار بود. در پاسخ باید گفت همبستگی اجتماعی مردم ایران بر اساس دشمنی با نظام شاهنشاهی شکل نگرفت، اگر‌چه این دشمنی وجود داشت و سبب گشت در برابر رژیم شاه بایستند و قدرت اسلام آشکار شود. بنابراین، اگر امام خمینی (ره) اصراری بر سرنگونی شاه نداشت، انقلاب پیروز نمی‌شد. (آغازی بر یک پایان: 56). پرسش دیگری که مطرح می‌شود، این است: چه چیز در اسلام سبب همبستگی می‌شود؟ آیا ظاهر دین که همان شریعت باشد، یا باطن دین که عبارت از اخلاص و ایمان محض، بدون تقید به شریعت است یا جمع این دو؟ آنچه در اسلام سبب همبستگی اجتماعی می‌شود، ظاهر خشک و بی‌روح شریعت نیست و همبستگی اجتماعی بر محور دین نمی‌تواند در نسبت با شریعت که ظاهر دین است، پدید آید. همبستگی اجتماعی باید در نسبت با حقیقت دین ایجاد شود . به سخن دیگر، حقیقت دین اسلام در شریعت ظهور یافته است، ولی اگر شریعت، بی‌روح باشد، به ضد آن بدل‌ می‌شود، همان‌گونه که خوارج با انتساب به ظاهر شریعت، شمشیر بر فرق سر باطن شریعت ـ امام علی(ع) ـ کوبیدند. دین، عمیق‏ ترین، حقیقی ‏ترین و ماندگارترین امری است که می‌تواند مردمان را به همبستگی جمعی درونی برساند . چنین وفاقی، لازمه همبستگی اجتماعی بر اساس شاخص‏ های بیرونی است. آیه «إِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرٌ ما بِقَومٍ حَتّی یٌغَیِّرٌوا ما بِأَنْفٌسِهِمْ» (نحل:123)، شاهدی بر این معناست که هر تغییر اجتماعی، بر اساس تحولی انفسی شکل‌می‌گیرد و تا این امر انفسی و درونی رخ ندهد، همبستگی اجتماعی پدید نمی‌آید. دین در جهت شکل‌گیری امتی واحد، در عرض سرزمین، تاریخ، آداب و سنن و زبان مشترک قرار نمی‌گیرد، بلکه اگر دیگر اشتراک‌ها در طول دین واحد قرار نگیرند، قدرت و امکان ایجاد امت واحد را ندارند. نقش همبستگی اجتماعی را اسلام از دو نظر بررسی کرد. نخست از نظر وضعیت فعلی یا تاریخی اجتماعات مسلمانان و دوم از نظر وضعیت آرمانی‌ موردنظر اسلام برای جامعه نمونه اسلامی. به دیگر سخن، باید دستور‌ها و سفارش‌هایی که اسلام برای پی‌ریزی و ساخت جامعه‌ای آرمانی صادر کرده و نقش آن ها در همبستگی اجتماعی، جداگانه بررسی شود. ادامه دارد... ---------------------------------- گاه گویه های مطهر چشم به راه نگاه پژوهشگرانه شماست: @amotahar
موضوعات مرتبط: مقالات

-------------------------------------------- #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(252) ------------------------------------------------ افتادگی آموز اگر طالب فیضی! -------------------------------------------- من فروتنی را « نخستین گام » و خاکساری را « اولین اقدام » در راه دراز آموختن دیدم. انسان تا هنگامي كه احساس غرور مي كند ، نمي تواند خواستار آموختن باشد. فروتني « آغازين گام آموختن » و « نخستین پیام تجربه اندوختن » است. نادانی و بی خردی نه « کمبودی مشهود »،که « توده ای از جمود » است! نادان ،« تجسم بینوایی » است و سرشار از « توهم دانایی » ! در مکتب آموزش « انسان سرفراز » همیشه « احساس نیاز» می کند. هیچ بی خرد و نادانی خود را « شهروند نادان » و « نیازمند درمان » نمی داند. اگر «خزانه خرد » و « داروی دانش » را « خرمن خرمن » بر سر هر « کوی و برزن » عرضه کنند، نادان، خود را « دردمند » و بدان « نیازمند » نمی داند! « دشت های سَتَروَن » تا « فروتن » نشوند، نمی توانند« زلال آب را بنوشند» و « سخن لایزال آفتاب را بنیوشند»! افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد آب زمینی که بلند است -------------------------------------------- #شفیعی_مطهر ----------------------------------------- جمود : خشکی و افسردگی ،تحجر،دگم اندیشی سَتَروَن : نازاینده،نازا،عقیم نیوشیدن : شنیدن،گوش کردن،گوش فرادادن گاه گویه های مطهر مشتاق نگاه شماست :@amotahar
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

همبستگی اجتماعی در نگاه اسلام /10 ------------------------------------------- #شفیعی_مطهر ------------------------------------------------ 5. نقش (محبت) در همبستگي اجتماعي ------------------------------------------ فارابي بر اين باور است كه احساس به ‌عنوان عامل پيوند اجتماعي نقش اثر‌گذاري دارد و اين احساس، حاصل روابط و تعاملات اجتماعي بر مبناي باور‌ها، ارزش‌ها و هنجارهاي مشترك اجتماعي است. وي بر عامل پديد‌آورنده وفاق اجتماعي، محبت و عامل ثبات و پايداري آن و عدالت تأكيد مي‌كند. فارابي معتقد است محبت گاهي به طبع است، همانند محبت والدين به فرزند و گاهي به اراده است. منشأ محبت ارادي به امور ارادي است. اين امور عبارتند از: اشتراك در فضيلت و دست‌يابي به منفعت و لذت. برخي دانشمندان اسلامي معتقدند كه در جامعه آرماني، محبت در درجه اول با اشتراك در فضيلت حاصل مي‏ شود و اشتراك در فضيلت، نتيجه باورها و اعمال مشترك است، ولي باورهاي مشترك كه سزاوار است مردم در آن اشتراك داشته باشند، سه بخش است: الف) اشتراك در مبدأ؛ ب) اشتراك در منتهي؛‏ ج) اشتراك عقيده در بين مبدأ و منتهي‏. «اشتراك عقيده در مبدأ، اشتراك در امر باري‌تعالي‏ است و اشتراك عقيده در منتهي، اتفاق نظر در ارتباط با سعادت انسان است و اشتراك عقيده ميان مبدأ و منتهي، اشتراك عقيده درباره افعالي است كه به ‌واسطه آن ها خوش‌بختي انسان به‌ دست آيد. چنانچه اهل مدينه فاضله، در اين انديشه‏ ها هم‌‌نظر باشند و اين اتفاق نظر با افعالي كه به واسطه آن ها سعادت به ‌دست مي‌‌آيد، تكميل شود، محبت پديد خواهد آمد. از سوي ديگر، چون مردم در كنار يكديگر زندگي مي‏ كنند، برخي كه نيازمند ديگران‌ هستند، به يكديگر سود مي‏ رسانند. محبت ناشي از منفعت هم به ‌دست خواهد آمد. آنان به‌ دنبال اشتراك در فضيلت و بذل نفعي كه به يكديگر مي‏ رسانند، طبعاً از يكديگر لذت مي‏ برند و در پي آن محبت نيز حاصل مي‏ شود». (ابونصر فارابي، 1986 م: 70 و71). خواجه نصيرالدين طوسي در كتاب اخلاق ناصري مي‌نويسد: چون ايشان را بالطبع متوجه كمال آفريده اند، پس بالطبع مشتاق آن تألف باشد و اشتياق به تألف محبت بود. (نصيرالدين طوسي، 1362 : 258) به ‌طور كلي، احساسات و عواطف، عاملي براي ايجاد همبستگي اجتماعي به‌ شمار مي‌رود و عواطف در جامعه اسلامي، محصول پيوند متقابل اعضاي جامعه در سايه ايمان و اعتقاد به خدا و عمل به دستور‌ها و قوانين ديني است. ( مصباح يزدي، 1378: 94.) بنابراين، مي‌توان ادعا كرد كه محبت، مهم‌ترين عامل براي ايجاد بستر همبستگي اجتماعي است. آياتي در قرآن وجود دارد كه به اين نظريه اشاره دارد. براي نمونه در قرآن مي‌خوانيم: وَ أَلّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ ـ لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِي اْلأَرْضِ جَميعًا ما أَلّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لكِنّ اللّهَ أَلّفَ بَيْنَهُمْ. (انفال:63) اگر همه آنچه را در زمين است، هزينه مي‌كردي، نمي‏ توانستي ميان دل‌هاشان الفت ايجاد كني، ولي خداوند ميان آن ها الفت داد. اشاره قرآن به محبت به ‌عنوان مقوله ‏اي احساسي و عاطفي، بسيار اهميت دارد. بر اساس اين ديدگاه، محبت برآمده از اشتراك در باور‌ها (اشتراك در مبدأ و منتهي) بر پايه عمل به دستور‌ها و هنجارهاي ديني (اشتراك بين مبدأ و منتهي‏) است و از اركان اصلي جامعه و از ويژ‌گي‌هاي اصلي هم‌بستگي اجتماعي به ‌شمار مي ‏آيد. محبت، دوستي و وابستگي‏ هاي عاطفي بيشترين اثر را در ايجاد هم‌بستگي اجتماعي، در برابر نظام هنجارها و نظام ارزش‌ها به همراه دارد، به ‌گونه‏ اي كه بدون نوعي وابستگي عاطفي، نظم هنجاري نيز ممكن نخواهد بود، بلكه پايه نظم هنجاري بر اساس احساس تعلق به جمع، دوستي و اعتماد متقابل اجتماعي گذاشته شده است. (چلبي ،مسعود ، 1357: 98-101.) ------------------------------------------- 6. نقش عدالت در ايجاد همبستگي اجتماعي برخي دانشمندان اسلامي، افزون بر محبت، عدالت را نيز سبب همبستگي ‌اجتماعي مي‏ دانند. پيش از اين گفته شد كه فارابي، محبت را عامل ايجاد همبستگي اجتماعي و عدالت را عامل ثبات و پايداري آن مي‌داند. خواجه ‌نصير نيز همانند فارابي معتقد است: محبت موجب به‌ وجود آمدن وفاق اجتماعي طبيعي بوده و برخورداري از وابستگي‏ هاي عاطفي است كه اصلي‏ ترين عنصر از شاخصه‏ هاي مهم در ايجاد وفاق اجتماعي مي ‏باشد. در حالي‌كه عدالت موجب به ‌وجود آمدن وفاق اجتماعي صناعي است و آن را از وابستگي‏ هاي عاطفي محروم مي‏ سازد و به جامعه‌اي غيرطبيعي مبدل مي‏ سازد.(خواجه نصيرالدين طوسي، : 258 و 259) البته در اجتماعات كوچك، همبستگي اجتماعي طبيعي كارآتر است، ولي در اجتماعات بزرگ، همبستگي اجتماعي صناعي اثر‌گذارتر است. بنابراين، اين گروه از عالمان معتقدند كه عدالت اجتماعي سبب بقا و پايداري و استمرار همبستگي اجتماعي، به ‌ويژه در اجتماعات بزرگ مي‌شود. ادامه دارد... @amotahar گاه گویه های مطهر چشم به راه نگاه پژوهشگر شماست
موضوعات مرتبط: مقالات

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(251) ---------------------------------------------------- « رای رویش » و « پای پویش » ------------------------------------------------ من تا آن هنگام « می بالیدم » و به « بالیدنم » « می بالیدم » ، که نهال وجود خود را سبز و « در حال رویش » و « به دنبال پویش »می دیدم . اما آغاز « پوسیدگی » و پایان « بالندگی » را آن گاه « محسوس » دیدم که رسیده بودن را « احساس » کردم!! بنابراین هر « موجود » و « صاحب وجود » در « روند کمال » و « فرایند وصال » تا آنجا رشد می کند که خود را نیازمند رشد می داند. آنجا که خود را در « اوج کمال می بیند » ،بر « موج اهمال می نشیند » روند مرگ و نابودی آن گاه آغاز می شود که از « رای رویش » و « پای پویش » باز می مانیم! ز گهواره تا گور باید تلاش چه بهر کمال و چه کسب معاش ------------------------------------------------ #شفیعی_مطهر ------------------------------------------ بالیدن (اول و دوم) : رشد کردن،بزرگ شدن،نمو کردن،تناور شدن بالیدن(سوم) : افتخار کردن روند: روش،رفتار،طریقه،طرز اهمال : فروگذاشتن،واگذاشتن،در کاری سستی و تنبلی و سهل انگاری کردن رای: اندیشه،فکر،عقل،عقیده،تدبیر،عزم ------------------------------ در کانال تلگرامی گاه گویه های مطهر چشم به راه شما هستیم: @amotahar
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

همبستگی اجتماعی در نگاه اسلام /9 -------------------------------------------- #شفیعی_مطهر --------------------------------------------- ب) وفاق بر اثر پيوندهاي ملي، قومي و خويشاوندي ------------------------------------------------- ابن خلدون، نام اين نوع پيوندها را «عصبيت» مي‌نهد. از نظر وي، كاركرد پيوندهاي خويشاوندي (عصبيت) براي ايجاد هم‌بستگي چنان با اهميت است كه كاركرد منحصر به فرد آن را هم‌بستگي اجتماعي مي‌شمارد و فايده اي جز آن براي پيوندهاي خويشاوندي (عصبيت) نمي ‏داند. ابن خلدون در مقدمه چنين مي‏‌نويسد: سود خويشاوندي فقط همين پيوندي است كه صله‌رحم را ايجاب مي‏ كند و سرانجام منشأ ياريگري به يكديگر و عاطفه و غرور قومي مي‏ شود و نبايد بيش از اين از نَسب، انتظار فوايدي داشت... سود آن تنها همين وابستگي و پيوند است. (ابن خلدون، 1366: 243.) ------------------------------------- به باور ابن خلدون، پيوندهاي خويشاوندي و قومي براي دست يافتن به كاركرد هم‌بستگي در سه سطح عمل مي‏ كند: يك ـ سطح فردي: در اين سطح، پيوند‌هاي قومي، ويژگي‌هاي نيك را پديد مي‌آورند؛ زيرا يكي از نقش‌هاي آن، آراسته بودن به خصلت‌‌هاي نيك است. دوـ سطح ميان فردي (درون گروهي): پيوندهاي قومي در اين سطح سبب دفاع از گروه، و در شرايط بحراني، سبب تقويت و بقاي گروه و گسترش روحيه دلاوري مي‌شود و جلو تسليم شدن را مي‌گيرد. سه‌ـ سطح فراگروهي: در اين سطح، در عين حال كه پيوندهاي قومي، زمينه پيوند عناصر خارج از گروه يا طبقه را فراهم مي‌كند، سازنده دولت نيز هست. براي نمونه، اسلام، عصبيت قبيله ‏اي را از سطح قبيله كه بر اساس چشم و هم‏چشمي و حمايت كوركورانه بود، خارج ساخت و بدان شكل و هدفي تازه بخشيد. عصبيت نو كه از پيوند عصبيت قومي، ديني و اجتماعي تشكيل مي‏ شد، داراي چندين جنبه بود: 1. اتحاد خويشاوندان؛ 2. اتحاد مسلمانان؛ 3. عصبيت در خدمت ابلاغ و گسترش مذهب و فرمان‌‌هاي الهي. ------------------------------------------- (تقي آزاد ارمكي، 1376: 103.) ابن خلدون، خويشاوندي را مهم‌ترين عامل اين نوع پيوندها (عصبيت) مي‌داند و معتقد است: هرگاه اين پيوند و خويشاوندي آشكار باشد، به طبع، چنان‌كه گفتيم، در نهاد وابستگان و نزديكان، حس غرور قومي را برمي‏ انگيزد. (ابن خلدون: 243.) امروزه نظريه ابن خلدون درباره عصبيت را مي‌توان به جوامع امروزي در دو سطح تعميم داد: الف) در سطح خرد، همانند خانواده، خويشاوندان، همسايگان و محله؛ ب) در سطح كلان، همانند هم‌بستگي‌هاي ملي و ديني. از اولي براي پيوند اوليه ميان افرادي كه ارتباطات رودررو با يكديگر دارند و از دومي در پيوند انسان با سرنوشت كل جهان اسلام (ناظر به سخن پيامبر كه فرمود: «مَن اَصبَحَ و لم يهتمْ بامورِ مسلمين فليس بمسلم» مي‌توان سود جست. دوركيم جزو جامعه‌شناساني است كه از يك سو بر پيوندهاي خويشاوندي تأكيد كرده است و از سوي ديگر به نوعي احساسات ملي و ميهن‌دوستي را عاملي براي تقويت حس هم‌بستگي مي‏ داند، با اين تفاوت كه به احساسات ملي و ميهن‌دوستي با نظر مستقل نمي‌نگرد، بلكه آن را تابعي از همانندي‏ هاي افرادي مي ‏داند كه از اتحاد آنان، جامعه پديد مي ‏آيد. به نظر او، جامعه ‏اي كه به سرزميني تعلق دارد، براي تحقق بخشيدن به كاركردِ بخشي از حيات روحي خود، همان‌گونه كه مايل است خود را دوست بدارد، به ميهنش نيز علاقه‌مند است. ---------------------------------------- (اميل دوركيم: 118.) بنابراين، اجتماعاتي كه بر مبناي پيوند خويشاوندي بنا شده‌اند، در برابر بيگانگان شدت عمل بيشتري نشان مي‌دهند، ولي اشكال كار در اين است كه اين نوع جوامع، اجتماعات كوچكي را تشكيل مي‌دهند و جامعه‌اي كه بر مبناي خويشاوندي بنا گذاشته شده باشد، نمي‌تواند چندان بزرگ باشد؛ زيرا چنين پيوندهايي، در ميان افرادي كه خويشاوندي آن ها به بيش از چهار نسل گذشته برمي‌گردد، چندان قوي نيست. -------------------------------------- ادامه دارد.... --------------------------------------------- در کانال تلگرامی زیر چشم به راه شما هستیبم: @amotahar
موضوعات مرتبط: مقالات

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(250) -------------------------------------------------- « خط صواب » و « خطای خیزاب»! ------------------------------------------------ من « بزرگ ترین اشتباه» انسان را « ترس از اشتباه » دیدم. کسی که اشتباهی نکرده نه پيشرفتي كرده و نه چیز تازه ای کشف کرده است. خطا كردن كاري « انساني » ، ولي تكرار آن عملي « حيواني » است. « آموزه قانون بقا » زندگی را « آمیزه ای از آزمون و خطا » می داند. آنان که اکنون به « سود سودا » رسیده اند،چه بسیار « خط خطا » پیموده اند! و آنان که « رَهِ رِهایی » و « دُر دَریایی » را یافته اند، از « بلوای بلا » گذشته اند تا به « دریایی از صفا » رسیده اند! چه بسا « زَرق خطا » صد« خط » دارد و « زُورق صواب » یک « شط »! بنابراین برای رسیدن به « خط صواب » از « خطای خیزاب » نترسیم ! ------------------------------------------------ #شفیعی_مطهر --------------------------------------------- سُودا : معامله،داد و ستد،خرید و فروش بَلوا :بلیه،مصیبت،سختی،آشوب و غوغا زَرق :بانیزه زدن،خیره شدن با خشم،نیرنگ و تزویر زُورق :کشتی کوچک،کرجی شط:رود بزرگ که وارد دریا شود صواب :راست و درست،حق،لایق،سزاوار،ضد خطا خیزاب : موج،کوهه آب ---------------------------------------- در کانال تلگرامی زیر: « تو را من چشم در راهم!» @amotahar
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

میلاد امام علی (ع) و روز پدر مبارک باد ------------------------------------------------ صدف کعبه لب گشود و اسوه یگانه ، دردانه جاودانه و حقیقت ولایت را به جهان هستی تقدیم کرد . ای رهرو راستین ! و ای انسان پاک آیین! اگر می خواهی سرو حقیقت را در بالنده ترین قامت تماشا کنی ، اگر دوست داری که خورشید فروزان بینش را در درخشان ترین فروزش به نظاره بنشینی ، اگر می خواهی که آسمان فضیلت را در زیباترین تجلی بنگری ، اگر مشتاقی که کوه استقامت ر ا در استوارترین سیمایش تماشاگر باشی ، اگر آرزو داری جرعه ای از زلال ناب ترین چشمه ساران عرفان " کوثر " بنوشی ، اگر طالب تماشای تندیس قدسی و والاترین عروج انسی در رساترین صورت هستی ، اگر می خواهی به حقیقت یاور غمدیدگان و مددکار ستمدیدگان باشی ، ...و اگرمی خواهی معنی عدالت ، مفهوم حریت ، تبلور فتوت ، تجسم مروت ، عصاره فضیلت و مقام والای خلیفه اللهی را یک جا و همه و همه را در بلندای قامت یک انسان بنگری : علی بنگر !! زادروز فرخنده امیر مومنان علی علیه السلام و روز پدر بر همه حق اندیشان و سبزکیشان مبارک باد.
موضوعات مرتبط: روزنوشت