هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1072)
«مُعتقِد» یا «مُنتقِد»؟!
نه «موران» با هم سخن می گویند و نه «زنبوران»؛
امّا همه با هم «آشیانه دارند» و «دانه می انبارند».
آدمیان این شهر هم با هم «گفت و گو» دارند و هم «های و هو»،
ولی به جای «گزینه تفاهُم»،گویی «زمینه تهاجُم» دارند!
همه هم «زبان گویا» دارند و هم «بیان پویا»،
ولی نداشتن زبان مشترک «دیده ها را کور» و «دل ها را از هم دور» می کند.
انسان با دیگران باید به جای «تقابُلِ خشم انگیز» به «تعامُلِ مهرآمیز» پردازد
و به جای «ترکِ خالف» به «درکِ مخالف» دست یازد.
هر انسان حق دارد نسبت به «نظر» یا «باور» ما
«مُعتقِد» یا «مُنتقِد» باشد.
دگراندیشی نه «جُرم» است و نه «جریمه» دارد.
اگر «دیده ها» و «شنیده ها»ی خود را با دیگری عوض می کردیم،
چه بسا ما نیز دنیا را چون او «می دیدیم» و چون او «می اندیشیدیم».
بنابراین بکوشیم بین «خلاف» و «اختلاف» فرق بگذاریم.
اختلاف فکری لازمه «سبزکیشی» و «آزاداندیشی» است.
دگراندیشی برای انسانِ «فکور» و «ذی شعور» امری اجتناب ناپذیر است.
در جوامع زنده و پویا هر «شهروند آزاد» و «ورجاوندِ نقّاد» حق دارد
متفاوت با دیگران «هر زمینه را ببیند» و «هر گزینه را برگزیند».
«وحدت فکر» و «خلوتِ بِکر» تنها در دو جامعه وجود دارد:
«گلّه گوسپندان» و «محلّه گورستان»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------
مُنتقِد: انتقادکننده،نقدکننده
خالف: گول،احمق،نانجیب
خلاف: ناحق و دروغ،ضد قانون
بِکر: تازه و دست نخورده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1071)
«نیرنگ سیاست» با «رنگ قداست»
جنگ،شایسته «وحوش» است،نه «انسانِ باهوش».
انسان هم «بُرهانِ عقل» دارد و هم «توانِ نقل»،
بنابراین می تواند با همه «ابنای بشر» در همه امورِ «خیر و شر»،
به جای «تقابُلِ وحشیانه» به «تعامُلِ صمیمانه» بپردازد.
حتّی «توسعه غَدر» را با «سعه صَدر» می توان درمان کرد.
صلح نه به معنی «نبودِ جنگ»،که به معنی «نمودِ فرهنگ»است.
پیش زمینه صلح،«قرارِ قیادت» بر پایه «استقرار عدالت» است.
خشونت،خشونت است،چه با «پرتابِ سنگ» و چه با «عتابِ تُفنگ».
انگیزه بسیاری از جنگ ها با«نیرنگ سیاست»،ولی با «رنگ قداست» است.
هیچ گاه نمی توان «جنایتِ مُطلَق» را حتّی با توسُّل به «آیت حق»
از «سیمای جنگ» و «بلای تفنگ» زدود!
علّت بسیاری از «پیکارهای بشر»،«انکارهای شَر» است.
«ستیزه های بیهوده» مولودِ «انگیزه های آلوده» است.
تنها «جنگِ مُجاز» و «آهنگِ تاخت و تاز»،
«دفاع از آزادی» و «نزاع با شیّادی» است.
تنها جنگی که بشر باید بدان «دست یازد» و در راه آن «جان بازد»،
پیکار با «اهریمنِ جنگ» و «دشمن فرهنگ» است!
از «زبان تفنگ،خون» می چکد و از «بیانِ فرهنگ،قانون».
بیاییم بر «ظرافتِ تحمُّل» و «ظرفیّتِ تعامُل» بیفزاییم،
تا بتوانیم «ریشه رعونت» و «اندیشه خشونت» را
از بین «دوستان بصیرت» و «بوستان بشریت» برکَنیم!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------------
ابنا: پسران،(ابنای بشر: آدمی زادگان)
غَدر:خیانت ،بی وفایی، فریب، حیله،پیمان شکستن
قیادت:رهبری، راهنمایی ،پیشوایی
عتاب: خشم گرفتن ،درشتی کردن
دست یازیدن:دست درازکردن به سوی چیزی،اقدام کردن
رعونت: احمق شدن، نادانی، کم عقلی، سستی ،یاوه سرایی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1070)
«آرایه نور» و «پیرایه شعور»
شناختِ «جهل» بسیار «سهل» است،
ولی آن گاه که «خودکامگانِ شریر» و «خداوندانِ زور و زر و تزویر»،
جهل را با «نیرنگِ سیاست» به «رنگِ قداست» می آلایند،
جهل ،«لباسِ آیین می پوشد» و با «داسِ دین می خروشد» .
در این جا«دانایی جزایی سنگین» در بَردارد و «نادانی،حلوایی شیرین»!
ذهن های «علیل» از «تحلیل» درمی مانند
و «دانش ها،سَتَروَن» می شوند و «پژوهش ها،اَلکَن»!
«دیدن،جُرم» است و «اندیشیدن،جریمه» دارد!
جاهل،«تحمُّلِ اسارت را صواب» و «تذلُّلِ در برابرِ امارت را ثواب» می پندارد!
او «قصیده ذلّت» را «به قصدِ قُربت» می پذیرد
و «تازیانه حماقت» را «نشانه لیاقت» می انگارد.
«تنها علّامه دهر»،«حاکم خودکامه شهر» است.
دیگران نه «حقِّ فهمیدن» دارند و نه «رمقِ اندیشیدن».
یک نفر به جای همه هم «فکر» می کند و هم «ذکر»!
بیاییم در «پیکار با اوهام» در «نخستین گام»،
از «ساحتِ جهل» و «مساحتِ مَهل»،
«ننگِ سیاست» و «رنگِ قداست» را «بزداییم»
و انسانیت را با «آرایه نور» و «پیرایه شعور» «بیاراییم»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------------
آرایه: زیور و زینت
پیرایه :زیب،زینت،زیور،آرایش
سَتَروَن :نازا،عقیم
صواب: راست و درست،حق،شایسته،لایق،سزاوار،ضدّخطا
تذلُّل: خود را خوار و ذلیل نشان دادن،اظهار خواری و زبونی
امارت: امیرشدن،فرمانروایی
ثواب: مزد،پاداش،جزاء
رمق: باقی جان،نیمه جان
ذکر: یادکردن،بر زبان راندن،مطلبی را بر زبان آوردن
مَهل: آهسته کارکردن،نرمی و آهستگی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1069)
از «ایستگاه تباهی» تا «پگاه آگاهی»
در «هِند»،نه مردی «رِند»،
که گاوی «مقدّس» از روی «هَوَس»،
با کمالِ «میل» رویِ «ریل» می خوابد
و «قطار» را از حرکت به سوی «مطار» بازمی دارد.
هیچ کس نمی تواند او را «برخیزانَد» و از رویِ ریل «بگریزانَد»؛
زیرا گاو،«مقدّس است» و اراده اش محترم تر از «هر کس است» .
چه «داعیِ روشنی» و «تداعیِ مُبرهَنی» است،
«کند و کاو» درباره تشابُهِ «گاو»،
با افرادی که با «توسُّل به مقدّسات» و «تفاُّل با خرافات»،
مردم را از حرکت از «ایستگاه تباهی» به سوی «پگاه آگاهی» بازمی دارند!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------------
رِند: زیرک، زرنگ، حیله گر، بی باک، لاابالی
مطار: فرودگاه،جای پرواز،ایستگاه
داعی: دعاکننده،طلب کننده،دعوت کننده
تداعی معانی: از یک معنی به معنی دیگر پی بردن،به یادآوردن یک معنی ،معنی دیگر را
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1068)
«آتشِ آلام» و «عطشِ انتقام»
«زاری»،نتیجه «بیزاری» است.
«سوختنِ سینه» به خاطر «اندوختنِ کینه» است.
«عطشِ انتقام» باعث شعله ورشدن «آتشِ آلام» می شود.
آن که در «سینه خویش»،«کینه دگراندیش» را می پرورد،
«پیش از دشمن» و «بیش از اهریمن»،
خود را «با شکنج می گدازد» و «به رنج می اندازد» .
آن گاه که «سینای سینه» را از «سیمای کینه» می زداییم،
«شمیم بهشتِ جانان»،«نسیم سرشتِ جان» را
«مشکین» و «عطرآگین» می سازد.
«نفرت و نفرین،دل را می آلاید»
و «افرنگ و آفرین،جان را می آراید»!
«موجِ نیک خواهی» در «اوجِ خودآگاهی»،
نخست درونِ خودِ شخص را از «تاریکی ها می پالاید»
و به «نیکی ها می آراید».
سپس «جهان را در بر» و «دیگران را در نظر» می گیرد.
بیاییم «ریشه اوهام» و «اندیشه انتقام» را
«از بُنیاد برانیم» و «در نهاد فرونشانیم» !
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
زاری: زبونی، خواری، ضعف و ناتوانی
سینا:محلی موسی به پیغمبری برگزیده شد و الواح عشره را خداوند بدو اعطا کرد
شمیم:بوی خوش
اَفرَنگ: فرّ و شکوه،زیب و زیبایی،افرند
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1067)
«ریشه پستی» و «اندیشه بت پرستی»
در «درازنای زمان» و در «پهنای زمین»
در شکل گیریِ «نظرها» و «باورها»،
آن چه هماره «فراگیر» و در «حالِ تغییر» است،
«پیکره بت ها» است،نه «سیطره بت پرستی»!
بارها «بت ها شکسته» و «دستانِ بتواره ها بسته» می شود،
ولی «ریشه پستی» و «اندیشه بت پرستی»؛
همچنان به عنوان یک «پدیده پایدار» و «عقیده ماندگار»،
در دل ها «رسوب» و مغزها را «مشوب» کرده است.
«طاعتِ حق» و «اطاعتِ مُطلَق»،
تنها ویژه «فَرَهمَندِ لایزال» و «خداوندِ متعال» است.
برای غیر خدا «بندگی»،«سرافکندگی» است!
خودکامه ای که از «شهروندان،طاعت» و از «ورجاوندان،اطاعت» می خواهد،
بُتی «حقیر» است و بُتواره ای «اسیرِ تحقیر»،
اگر چه «خدای وحید را بستاید» و «بر تمنّای توحید بیفزاید».
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
سیطره: چیره شدن،تسلط داشتن،غلبه یافتن
بُتواره: انسان خودکامه که از دیگران پرستش می طلبد
مَشوب: آلوده،آغشته،آمیخته شده
فَرَهمَند: خدای باشکوه،دانا و هوشمند،با شان و شوکت
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1066 )
«بانی تغییر» یا «قربانی تقدیر»؟
انسانی که برای شخصیّتِ خویش «عزّت» و «کرامت» قائل است،
آن را با«ذلّتِ گناه نمی آلاید» و با «نکبتِ اِکراه نمی فرساید».
جامعه چُنین کسی را نه به «نِسیِه می انگارد» و نه به «نِسیان می سپارد».
او در «ردِّ عصیان» و در «حدِّ توان»
از «زمین،گناه را می سِتُرَد» و با «زمان راه را می سِپُرَد».
«احساسِ تدبیر را می گیرد» و «اساسِ تغییر را می پذیرد».
بنابراین «بانیِ تغییر» می شود،نه «قربانیِ تقدیر».
«پایه همیشه» و «دستمایه اندیشه» او
«هماهنگی با مناعت» است،نه «همرنگی با جماعت».
جماعتی که خود «می لَنگند»،با راست رُوان «می جنگند».
آنان خویش را در «ساحلِ سلامت» و دیگران را «قابلِ ملامت» می پندارند.
«فقدِ تشویش» در گروی «نقدِ خویش» است.
انسانِ «خودشیفته» و «خویش فریفته»،
«سهلِ شب» است و در «جهلِ مرکَّب».
خود را «کانونِ فضایل» و دگران را «مفتونِ رذایل» می پندارد.
نخستین «گامِ تنزیه» و «اقدامِ تنبیه»،
فرودآمدنِ «گُستاخِ مغرور» از «کاخِ غرور»است.
کسی را می توان «احمق انگاشت»،که خود را «مطلَق پنداشت»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------------------
بانی: بناکننده،سازنده،بنیانگذار
نسیان: فراموشی
مناعت: محکم و استواربودن،بلندنظری
فَقد: گم کردن،از دست دادن
سَهل: زمین نرم و هموار
تنزیه: دورداشتن خود از عیب و آلایش و بدی
تنبیه: بیدارکردن،هوشیارساختن،آگاه کردن کسی بر امری
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1065)
«نُخبگان» و «پَخمگان»!
همیشه و همه جا «فرارِ مغزها» به «مهارِ نغزها» می انجامد.
هر جا که «مغزها می رَمَند»،«بی مغزها به قدرت می رسَند».
جامعه ای که «نُخبگان را قدر نمی دانند»،ناگزیر «پَخمگان را بر صدر می نشانند»!
در بوستانی که «نوگُلان را برانند» و «بلبلان را برنجانند»،
در آن جا «زاغ ها و زغن ها می خوانند» و «اهریمن ها فرمان می رانند»!
هر روز «باغ ،پژمُرده تر» و «راغ،افسُرده تر» می شود.
در آن جا «بهار»،«مهار» است و مردم با «پاییز»،«گلاویز»!
نه «گُل تبسُّمی» دارد و نه «بلبل،ترنُّمی»!
بیاییم «مهار را بگُسِلانیم» و «بهار را برهانیم»!
«با درایت بدرخشیم» و «باغ را طراوت بخشیم»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
نُخبه: برگزیده،برگزیده از هر چیز
پَخمه: کودن،کم عقل،کُندفهم،کم هوش
نغز: خوب نیکو لطیف بدیع هر چیز عجیب و بدیع
مهار: افسار،زمام،چوب کوچکی که در پرّه بینی شتر جا می دهند و ریسمان به آن می بندند
گلاویز: آویخته،آویزان،با هم دست به یقه شدن
ترنُِم: آوازخواندن،زمزمه کردن به آواز خوش
گُسِلاندن: پاره کردن،بریدن،گُسیختن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1064)
«جهانی بهتر» و «انسانی برتر»
«غم و اندوه» و «مصیبت های انبوه» ،
نه «آفريده يزداني»، كه «پديده انساني» است.
«پبشنهادِ یزدان» برای «نمادِ انسان» ،
چیدنِ«گُلِ خوشبختی» است،امّا پس از «تحمُّلِ سختی» .
دنیا،«کانونِ تلاش» است بر پایه «قانونِ پاداش».
ما می توانیم از «گِل»،«گُل» برویانیم
و از «خاک»،«تاک»،
امّا همه «رویِش ها» در گرویِ «پویِش ها»است .
نه تنها «بهره های درخت»،که «صخره های سخت» نیز،
در دست انسان های «آزاده» و «بااراده»،
چون «موم،نرم» می شوند و چون «سموم،گرم».
باید با «کار مُدام» و «پیکارِ پِدرام»،
«جهانی بهتر» و «انسانی برتر» بسازیم.
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
نماد: نمود، نماینده ،نما
تاک: درخت انگور
پویش: دویدن،به شتاب رفتن
سموم: باد گرم ،باد زهرآگین،باد گرم و خفقان آور
پدرام: خوش و خرم،نیکو و آراسته،فرخ،خجسته،پاینده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1063)
«بهشتِ رفاه» یا «جهنّمِ جانکاه»؟!
هر انسان، «شيفته بهشت» است و «فریفته سرنوشت» ؛
اما هيچ كس نمي خواهد «بميرد» و «مرگ را بپذیرد»؛
در حالي كه بر این «گمان» و «مظان» است ،
که براي رفتن به بهشت نخست بايد «مُرد» و «جان سپُرد»!
تا پس از «خیز» در «روز رستاخیز»،
«نیک اندیشان را به جنانِ خُرّم» و «بدکیشان را به میانِ جهنّم»ببرند.
آنان که در این «کانونِ هستی»،«قانونِ اَلَستی» را می شناسند،
بر این باورند که «انسان» در همین «جهان»،
می تواند خود با «رفتار» و «گفتار»،
هم «باغ رضوان» بسازد و هم «جهنّمِ سوزان»!
هم اکنون نیز اگر «نیک بنگریم» و «باریک بنگاریم»،
جهانِ امروز نیز پر از «بهشت های رفاه» است و «جهنّم های جانکاه»،
که هر دو به دست «آزمندانِ هَرز» یا «ورجاوندانِ خِرَدوَرز» ساخته شده است.
بیاییم با «رفتارِ بهینه» و «گفتارِ بی کینه»،
از این «دنیای خاک و خشتی»،«سرای پاک و بهشتی» بسازیم.
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
فریفته: شیفته،فریب خورده
مظان: جاهای گمان بردن،(جمع مظنّه)
سرنوشت: آن چه از روز ازل برای انسان مقدر شده است
جنان: بهشت ها،(جمع جنّت)
رضوان: خوشنودی،بهشت
باریک: نازک،دقیق
هرز: هرزه، بیهوده ،یاوه، بیکاره ،ولگرد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1062)
«زیبایی رفتار» یا «فریبایی رُخسار»؟!
هر «زيبا» هماره «خوب» و «مطلوب»نیست ؛
اما هر «پدیده خوب» و «آفریده مطلوب»،
هميشه « زيبا» و «گیرا» است.
«زیبایی» و «فریبایی»،
نه «دلالتی پایا»،که «حالتی گذرا» است.
ممکن است «زیب» به «فریب» بینجامد
و «زیبایی» به «فریبایی»؛
امّا «وجودِ خوب» و «موجودِ مطلوب»،
«زیبنده» هست ،ولی «فریبنده» نیست!
زیبایی ،احتمالاً «وام» دارد،امّا «دوام» ندارد!
زیبا،«جذّاب» و موردِ «اِعجاب» است،
ولی تنها «چشم را می نوازد» و «دل را به وسوسه می اندازد»!
گاه چشمِ خرد را «کور» و از تفکر «دور» می سازد!
زیبایی،«احساس را برمی انگیزد» و «با حواس درمی آویزد»!
چه خوب است انسان، «محبوبِ دل ها» باشد،نه «مغضوبِ محفل ها»!
ولی محبوبیّتی مبتنی بر «زیبایی رفتار»،نه «فریبایی رُخسار»!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
وام: قرض،دین،(زیبا ممکن است وامدار کسی باشد)
زیب: زیور،زینت،آرایش
اِعجاب: به شگفت آوردن کسی،خودبینی،خودپسندی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1061 )
«محروم از بهبودی» و «محکوم به نابودی»
در «نبردی کَسبی»، «نعلِ اسبي»
به علتِ «سُستی میخ» از «بیخ» افتاد .
در نتیجه نه تنها «اسبِ زار»،که «اسب سوار» نیز فروافتاد!
با «افتادنِ دستار»،«از سرِ سردار»،
رشته فرماندهی «از هم گُسست» و سپاه «درهم شکست»!
«تاجوَری هبوط» و در نتیجه «کشوری سقوط» کرد!
اگر «نعلبندِ ملول» به عنوان یک «شهروندِ مسئول»،
در حاکمان،«کفایت» و در خاطرِ خود «رضایت» می دید،
در «کارش،دقیق تر» عمل می کرد و در «ابتکارش،عمیق تر»!
بنابراین حتّی«دلسوزی یک شهروند» به یک «پیروزی فرهمند» می انجامید!
گاه «استواریِ یک میخ» می تواند به «ماندگاریِ یک تاریخ» بینجامد!
کشوری که در حاکمانش،«کفایت» و در مردمانش،«رضایت» نباشد،
«محروم از بهبودی» و «محکوم به نابودی»است!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
کَسب: حاصل کردن، به دست آوردن،(جنگی برای کسب قدرت)
دستار: دستمال،شال،مندیل،عمامه،بروفه
هبوط: فرودآمدن
ملول: افسرده، اندوهگین، دلتنگ، بیزار
فرهمند: باشکوه،دانا و هوشمند،با شان و شوکت
کفایت: قابلیت، لیاقت ،شایستگی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1060 )
«ننگِ حقارت» و «شَرَنگِ اسارت»
من «دشتِ پُرگُل و گياهِ قالی» و این «گُلگشتِ سرسبزِ عالی» را
«بسی مُلوَّن»،ولی «بسیار سَتَروَن» ديدم،
زیرا اگر همه «ابرهاي آسمان» به همراهِ «باد و بوران» هم بر آن ببارند ،
آن ها نه «مي رويَند» و نه «مي بويَند»؛
زيرا آنان را كه «دستِ حقیر»، «پاي تحقير»
بر سرشان «مي سايد»، قُدرتِ هر گونه رشد را از آنان «مي رُبايد».
انسانی که «ننگِ حقارت» و «شرنگِ اسارت» را بِچشد،
«ریشه رویِش» و «اندیشه پویِش» در او می میرد!
«کرامتِ انسانی» و «سلامتِ نفسانی»،
«کالایی گران» و «کیمیایی شایگان» است،
که اگر انسان آن را «ببازد»،دیگر نمی تواند «سربرافرازد»!
انسان اگر «مردانه بمیرد»،به که «ذلیلانه حقارت را بپذیرد»،
زیرا او در این صورت نه تنها از «عِمادِ عقلانیّت»،
که از «چکادِ انسانیّت»نیز فرومی افتد.
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------
شَرَنگ: سم،زهر،حنظل،هر چیز تلخ
مُلوَّن: رنگارنگ،رنگ آمیزی شده
سَتَروَن: نازاینده،نازا،عقیم
بوران: باد شدید همراه با برف و باران
عِماد: تکیه گاه،بناهای بلند
چکاد: قله کوه،بالای کوه،تارک،فرق سر،بالای پیشانی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1059 )
«کرامتِ انسانی» و «عدالتِ راژمانی»
در «عرصه آفرينش» و «عرضه گزینش»،
هر انسان «قَطعه اي از پازل» و «نَطعِه ای از شَمایلِ» جهانِ هستي است.
مهم نه «بافتارِ پازل» است و نه «ساختارِ شمایل»،
بل كه مهم اين است كه هر كس «جايگاهِ شايسته» و «پایگاهِ بایسته» خود را
به خوبي «بشناسد» و از پذيرشِ نقشِ خود «نهراسد».
نوع نقش مهم نیست،مهم این است که
نقشی را که «کارگردانِ هستی» و «پایندانِ اَلَستی»
بر عهده ما نهاده چگونه «بازی» و با جهانِ هستی «همنوازی» می کنیم!
مهم نیست در «سیمای شاه» باشی یا در «ژرفای چاه»،
امّا مهم این است که «داد» می کنی یا «بیداد»!
مهم نیست «ژنِ خوب» داری با عالی ترین «ورژنِ مرغوب»،
مهم این که در دریای وجودت «کرامتِ انسانی»موج می زند یا «لئامتِ حیوانی»!
بنابراین هر «انسان» در هر «زمان و مکان»،
با هر «ایده» و هر «عقیده»،
باید«کرامتِ انسانی را قدر بداند» و «عدالتِ راژمانی را بر صدر بنشاند».
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
راژمانی: سیتماتیک،سازمانی،(عدالت راژمانی: عدالت اجتماعی)
نطع(نطعه): بساط،فرش
شمایل: طبع ها،خوی ها
ژن: عامل وراثت،واحد انتقال صفات ارثی که بر روی کروموزوم قرار دارد
لئامت: فرومایگی، بخیلی، پست فطرتی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1058 )
«بنای مَحَبّت» و «مبنای مَوَدّت»
من «عروسی زیبا» و «ونوسی فریبا» را دیدم
با لباسی «بافته از تارِ احساس» و «تافته از پودِ اسکناس».
عروس ،«بس نگران» بود و لباسِ عروسی، «بسي گران»؛
اما همه اين «مال و منالِ مُكنت» به فداي «جرعه اي از زلالِ محبّت».
آن چه «پیوندها را استوار» و «سوگندها را پایدار» می سازد،
«ممزوجِ مهر و محبّت» است و «ساروجِ عشق و مودّت»؛
نه «داشتنِ مال» و «انباشتنِ آمال»!
آنان که به «پیرایه پول» و «سرمایه تیول» «می نازند»،
در حقیقت «لانه باد و بروت» و «خانه عنکبوت» «می سازند»!
نه آن «وفایی» دارد و نه این،«بقایی»!
امّا «بنای محبّت» و «مبنای مودّت»،
«ریشه در خاک» دارد و «اندیشه در افلاک».
آن که به همه انسان ها «مِهرمی ورزد»،وجودش به همه «سپِهرمی ارزد»!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------------
مبنا: محل بنا ،پایه وبنیان
وِنوس: ربّ النّوع عشق و جمال در نزد رومی ها و یونانی های قدیم
منال: جای یافتن مال و سود و ثروت مثل مزرعه یا دکان
مُکنت: قدرت،توانایی،نیرو،توانگری
ممزوج: آمیخته شده،آمیخته
ساروج: خمیری آمیخته از آهک و خاکستر برای ساختن ساختمان بویژه آب انبار و حوض و گرمابه
تیول: ملک و آب و زمینی که از طرف شاه به کسی واگذار شود....
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1057 )
«بهترین جهاد» و «برترین اجتهاد»
«سیمای زیبای حقیقت» و «کیمیای دلارای حقّانیّت»
نه در «رویاهای رنگین»، که در «درایت های بنیادین» است.
حقیقت ممکن است «نهالی مغضوب» در «هالی نامطلوب» باشد،
امّا همیشه «بَری شیرین» دارد و «باری نوشین».
پذیرشِ حقیقت «تحملّی ژرف» و «تامّلی شگرف» می طلبد.
گاه حقیقت «کاری سمین» و «باری سنگین» بر دوش می نهد
و گاه «جامِ جان» و «کامِ انسان» را تلخ می کند.
پذیرشِ «حرفِ حق» و «حقیقتِ مُطلَق»،
«بالاترین فضیلت» و «والاترین شجاعت» است.
«بیانِ حقایق» تنها از «انسانِ لایق» برمی آید.
«حقگویی» و «حقجویی»
در برابر «خودکامگانِ خودخواه» و «فرمانروایانِ دُژآگاه»،
«بهترین جهاد» و «برترین اجتهاد» است!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
اجتهاد: جهدکردن،کوشیدن
درایت: دانستن،دریافتن،آگاهی داشتن
هال: سراب، جایی در بیابان که در زیر آفتاب از دور مانند آب به نظر آید
بر: ثمر،میوه
بار: میوه درخت
سمین: فربه،چاق،استوار و محکم
دُژآگاه: بداندیش،بدخوی خشمگین،ستمگر،بی رحم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1056 )
افروختنِ «شمعِ امید» در «جمعِ نومید»
من شهروندانی را دیدم که «بالشان» نيز «وبالشان» بود.
«نهادهاي اجتماعي» و «ستادهاي دفاعی»
برايشان نه «يارِ شاطر» كه «بارِ خاطر» شده بود.
در «سرابِ سیاست» و در «غیابِ عقلانیّت» ،
«نظرِ صائب» نیز بر «خطرِ مصائب» می افزاید!
آن گاه که بر «وَرجاوندان بَرمی آشوبند» و «خردمندان را سَرمی کوبند»،
«باغِ خودارزی،فراموش» می شود و «چراغِ خردورزی،خاموش» .
«رودها از خروش» می افتند و «سرودها از نوشانوش»!
در «بوستانِ شباب» و در میان «دوستانِ شاداب»،
«کوفه های نژند» به جای «شکوفه های لبخد» می رویَد.
«سر به زیری» و «ستم پذیری» ،
«هر جمع را می پژمُرَد» و «هر شمع را می افسُرَد».
در شهرِ «فقر و فساد» و «ظلم و بیداد»،
«بهترین کار» و «برترین ابتکار»،
افروختنِ «شمعِ امید» در هر «جمعِ نومید» است!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
وبال: سختی، عذاب ،سوء عاقبت
یار شاطر: دوست زیرک،رفیق چابک و پالاک
بار خاطر: کسی که موجب زحمت و اندوه همنشین خود شود
صائب: راست و درست،حق و رسا
مصائب: مصیبت ها،سختی ها،رنج ها(جمع مصیبت)
نوشانوش: صدای نوش باد، نوش باد، در مجلس میگساری
شباب: جوانی،جوان شدن
نژند: اندوهگین، افسرده، پژمرده،خشمگین
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1055)
«بهره وری بهینه» و «باروری بیشینه»
من مردمی را دیدم با «امکاناتی فراوان» ،اما با «عقلانیّتی پریشان».
نه «تعقُّلي تا از امكانات بهره جويند»
و نه «تحوُّلی تا راه نجات را بپويند»؛
زيرا این مهم نیست که چقدر «منافعِ بنیادین» و «منابع زیرزمین» داریم ؛
اگر «بخردانه ندانیم» و «عالمانه نتوانیم»
که «راه صعود پوییم» و از آن ها «سود جوییم»،
آن «منابع عظیم» و «ذخائر قدیم» ،
هرچند «رایگان» و «شایگان» باشد،
نه «دردی را درمان» و نه «شگردی را بسامان» می کند.
برای «بهره وری بهینه» و «باروری بیشینه»،
باید از «جُمود رُست» و از خِرَد «سود جُست»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------
شگرد: روش،طریقه، فن و طرز عمل
بسامان: خوب و نیکو و مرتب و با نظم و آراستگی
جُمود: بسته شدن،یخ بستن آب،خشکی و افسردگی
رُستن: روییدن ،سبزشدن و سر از خاک برآوردن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1046)
«اسیر تعصُّب» و «درگیر تصلُّب»!
کسی که «اسیرِ تعصُّب» و «درگیرِ تصلُّب» شود،
نه دیگر «چیزی می آموزد» و نه «تجربه ای می اندوزد».
متعصِّب نه «دل» را می فهمد،نه «دلیل» را!
نه برای «عقل» ارزش قائل است،نه برای«عقیل»!
نه «تفکُّر» را درک می کند و نه «تدبُّر» را.
به جای «فکرِ عقلانی»،تنها «ذکرِ زبانی» بلد است!
و به جای «ژرف دیدن» و «شگرف اندیشیدن»،
تنها «تقلید» را می داند و «تمجید» را!
او «قلّاده ای مُحکم» و «قیاده ای مُستَحکم» بر گردن دارد،
و «جهان بینی اش» تا نوکِ «بینی اش»!
با متعصّب نه «جدال،سودی» می بخشد و نه «استدلال،جودی»!
او در «غارِ بَدَویَّت»،اسیرِ «منقارِ مدنیّت» شده
و «اطاعتِ کورکورانه» را «طاعتِ شکورانه» می پندارد.
برای او از «لذّتِ عبادت»،تنها «غلظتِ عادت» مانده
و این «عادت» را «سعادت» می پندارد.
از «فرهنگ گفت وگو» تنها «نیرنگِ های و هو»را بلد است
و در گفت وگو تنها به فکرِ «پیروزی» است،نه «دانش اندوزی».
اگر «عالی ترین ارزش ها» و «متعالی ترین انگیزش ها» به او عرضه شود،
نه ذرّه ای «تاثیر می گیرد» و نه ذرّه ای «تغییر می پذیرد»!
اگر بتوان به «مَنگی مُرده» و «سنگی افسُرده» روح بخشید،
به انسانِ متعصّب نیز می توان «جراتِ تغییر» و «شهامتِ تدبیر» داد!
«مسیح»(ع) با عمری سراسر «ترویح»،
توانست «مُرده را جان» بخشد و «پژمُرده را روان»،
اما نتوانست «به متعصّب تدبُّر را بفهمانَد» و «متصلّب را از تحجُّر برهانَد»!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
تصلُّب: سخت شدن،سفت شدن
عقیل: انسان گرامی و خردمند
تدبُّر:اندیشیدن،در عاقبت کار اندیشیدن،چاره اندیشی
تمجید: بزرگ شمردن،کسی را به بزرگی نسبت دادن
قیاد(قیاده): مهار،افسار،لگام،ریسمانی برای بستن و کشیدن چهارپایان
جود: کرم،بخشش،عطا،جوانمردی
بَدَویَّت: صحرانشینی،انسان ابتدایی
مِنقار:نوک،تک،چنگ،نوک مرغ
مَنگ: کم هوش،گیج،احمق
ترویح: روح دادن،راحت دادن،کسی را آسایش رساندن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1044)
«تهذُّبِ ایده» یا «تعصُّبِ عقیده»؟!
بسیاری از «جنگ ها» و «نیرنگ ها»،
نه بر سَرِ «ایده ها»،که بر سَرِ «عقیده ها»است.
حقیقت،«اندیشه ای والا» است و «ریشه ای مانا» دارد.
حقیقت نه در «حصار» است و نه در «انحصار».
هیچ کس نمی تواند ادّعا کند که «فضیلتِ حق» و «حقیقتِ مطلق» تنها نزد اوست.
هر کس ممکن است «بخشی از حقیقت» و «آذرخشی از حقّانیّت» نزد او باشد.
برداشت و فهمِ هر کس از حقیقت،«پایه دیده» و «درونمایه عقیده» اوست.
امّا این «فهمِ آگاهی» ممکن است مُبتنی بر «وهمِ واهی» باشد!
فهم نباید از «راهِ خیال»،بل که باید از «گذرگاه استدلال» بگذرد،
تا بتواند «نوشی از حقیقت بنوشد» و «تن پوشی از حقّانیّت بپوشد».
اگر ما انسان ها بتوانیم «تهذُّبِ ایده» را به جای «تعصُّبِ عقیده» بنشانیم،
«ریشه جنگ ها» و «بیشه نیرنگ ها» می خشکد.
هر کس می تواند خود «داور» باشد
و برای خود یک «باور» داشته باشد،
ولی هیچ کس نمی تواند «پدیده حق» و «عقیده مطلق»را
در «حصار» و «انحصار» خود بداند!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------
تهذُّب: پاکیزه شدن از عیب و نقص
ایده: اندیشه،فکر،نیت
تعصُّب: جانبداری بی جا از کسی یا از مکتبی یا مذهبی
آذرخش: برق،صاعقه،پرتو
تن پوش: لباس ،جامه
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1043)
«جُرثومه فساد» و «سَمومه بیداد»!
پاکسازی جامعه از «جُرثومه فساد» و «سَمومه بیداد»،
چون «بازسازی نردبان» و «پاکسازی پلّکان» ،
باید از «بالا به پایین» و از «والا به فُرودین» آغاز شود!
وقتی آب از «سرچشمه» با صد «کَلَک و کِرِشمه»،
از «فراز تا فرود»،«گِل آلود» می شود،
«زدودن گِل و لای آب» و «پالودن زوایای مُرداب»،
در «جوی های باریک» و در «کوی های تاریک»،
نه «آب را زلال» می کند و نه«مُرداب را سیّال»!
در جوامع بشری نیز «زدودن ریشه فساد» و «پالودن اندیشه بیداد»،
نه از «کوخ فرودستان»،که از «کاخ فرادستان» باید آغاز شود.
آن که «اموالِ ناس» را با «روالِ اختلاس» می رُباید،
باید به جُرمِ این «گناه» به «پاداَفراه» برسد،
نه آن کسی که خبرِ «اختلاس» را بدونِ «هراس»،
«دلسوزانه افشا» و «صادقانه هُویدا» می کند!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
جُرثومه: اصل،ریشه،خاک دور ریشه درخت،میکرب
سَموم(سَمومه): باد گرم،باد زهرآگین،باد گرم و خفقان آور
والا: بالا،بلند، بلندمرتبه
فرودین: زیرین،پایینی،پست تر
کَلَک: حیله،خدعه،نیرنگ
کِرِشمه: ناز، غمزه ،اشاره با چشم و ابرو
پالودن: صاف کردن،پاک کردن،پیزی را از صافی یا غربال درکردن
سَیّال: بسیار روان،آب روان،جاری
کوخ: کلبه،خانه محقر ،خانه بی پنجره
پاداَفراه: بازخواست،کیفر،مکافات،مجازات،سزای بدی(پهلوی)
هُویدا: پیدا ،آشکار،واضح و روشن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1041)
«سنگِ جفا» و «فرهنگِ وفا»!
من «کابوسِ سیاهِ تبر» را در «رویای سبزِ شجر» دیدم.
درخت سال ها با این «کابوس زیست» و با «افسوس گريست»؛
امّا باز هم كوشيد تا ديگران را «با برگ و بارش ،رامش» بخشد
و «در سايه سارش، آرامش».
شمعی که «پیشه افروختن» را برگزیده،
قطعاً «اندیشه سوختن» را به جان خریده!
ریشه های درخت در «دلِ خاک» و «داخلِ خاشاک»،
«شیره نهان» را می مکند و ثمره اش را به «عشیره انسان» می بخشند.
درخت ،«پرتابِ سنگ» و «عذابِ خدنگ» را صبورانه برمی تابد،
امّا بر سر «طالبانِ نگران» و «ضاربانِ نامهربان»،
«بَرِ شیرین» و «ثمرِ نوشین» می افکند.
بیاییم «صبوری» و «غیوری» را از درخت بیاموزیم.
در راهِ روشنگری «سنگِ جفا» را با «فرهنگِ وفا» پاسخ دهیم
و چون «مهر» بر سینه «سپهر» «بدرخشیم»
و «دوست و دشمن» را در هر «کوی و برزن» ،
«نور و نوا بخشیم»!
حافظ چه زیبا «سرود»،آنجا که «فرمود»:
منم که شُهره شَهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافری است رنجیدن
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------
کابوس: حالت اختناق و سنگینی که گاهی در خواب به انسان دست می دهد،بختک
شجر :درخت
رامش: آرامش،آسودگی،فراغ و سکون
افروختن: روشن کردن،درخشیدن
خدنگ: تیر راست و بلند
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1040)
«سر به زیر» و «ستم پذیر» !
مردمِ اين «شهرِ شلوغ» و «پر از درد و دروغ» ،
«سرمایه صداقت» را «نمایه حماقت» «می انگارند»
و «مَکّاری» را کارگشاتر از «دُرُستکاری» «می پندارند».
اینان «رشته راستی» و «فرشته درستی» را
نه با «حُسنِ تدبیر» که با «قُفل و زنجیر» بسته اند!!
در اینجا دروغ نه یک «گُزینه»،که «نهادینه» شده است.
شهروندان یا باید «دروغِ شرارت» را بپذیرند،
یا «یوغِ اسارت» را!
«ارزش ها وارونه» شده و «خیزش ها،واژگونه».
باید «گُرگ» باشی و «ستُرگ»،
و گر نه چون «گوسپند می دَرَندَت» و با «ریشخند می خورَندَت»!
و یا باید «کُلاهِ دیگران را برداری» یا «کُلاهت را برمی دارند»!
یا باید «به شُوکتت بنازی» و «با قُدرتت بتازی»،
و یا «سر به زیر» باشی و «ستم پذیر» !
گویی اینان «تا زِنده اند»،«تازَنده اند»!
...و چه سخت است در این شهر «آزادگی را پاس داشتن»
و «آزادگان را سپاس گزاشتن»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
مَکّاری: حیله گری،فریب،فریبکاری
ستُرگ: بزرگ، عظیم،بزرگ جُثّه،تنومند،زورمند،خشمناک و گستاخ و ستیزنده
ریشخند: خندیدن به ریش کسی،چاپلوسی برای گول زدن و فریب دادن یا مسخره کردن
شوکت: قوه و قدرت،نیرومندی،جاه و جلال
تازیدن(تاختن) :تندرفتن،حمله بردن،به تاخت درآوردن اسب،(تازَنده: تاخت و تازکننده،حمله ور)
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1038)
«شهروندِ آزاد» و «ورجاوندِ نقّاد»
در «تاریخ بشر» و در رویارویی «نمادهای خیر و شر»،
جای پای «مردان بزرگ» و «انسان های سترگ» ،
نه تنها بر «روی خاک»، که بر «تارَکِ افلاک» جلوه گر است.
تاریخ را انسان های «آزاده» و «بااراده» می سازند.
افرادِ «مقلِّد» با «مغزهای مُنجمِد»،
چون «پَرِ کاهی» و «هرزه گیاهی»،
«بی اختیار» و اسیر «مُشتی شعار»،
«از عِلاج، ناتوان اند» و بر «امواج، روان اند»!
باید از هر «فردِ بی اختیار» و «مردِ دل افگار»
یک «شهروندِ آزاد» و «ورجاوندِ نقّاد» ساخت.
آن که بر خود نیست فرمانش روان
می شود فرمان پذیر دیگران
هیچ «فرمانروای خودکامه»،«چه با تاج و چه با عمّامه»،
نمی تواند بر «ملّتی فکور» و «مردُمی باشعور»،
«مستبدّانه فرمان براند» و «بی رحمانه جان بستاند».
خودکامگان تنها می توانند بر «بندگانِ کور» فرمان برانند،نه بر «شهروندانِ فکور»!
این «مردم سربه زیر» و «ستم پذیر» هستند،
که حتّی از «زاهدانِ علّامه»،«مُستبدّانِ خودکامه» می سازند!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
تارَک:سر،فرق سر،میان سر
افگار: آزرده،خسته،رنجور،(دل افگار: دلخسته،آزرده دل)
ورجاوند: ارجمند، برازنده،نیرومند،دانا
نقّاد: سره کننده و جداکننده خوب از بد،نقدکننده،انتقادکننده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1037)
«باورِ واهی» و «خطرِ تباهی»
بسیاری از «باورمندانِ استوار» و «پایبندانِ پایدار»
به «مکاتب انسانی» یا «مذاهب آسمانی» ،
کسانی اند که «بیش» و «پیش» از
«تاکیدِ حقّانیّت» و «تاییدِ عقلانیّت»،
«ارزشمندترین مایه» و «دلبندترین سرمایه» خود را
در راه آن «مکتب» یا «مذهب» قربانی کرده اند.
انسانِ «پُر تشویش» و «ساده اندیش» برای باور به یک مکتب،
به جای «شناختِ مبانی» به «پرداختِ قربانی»می اندیشد.
«عِیارِ سُستی» یا «مِعیارِ دُرُستی» در اعتقاد برای او
«هزینه هایی از مال» است که برای نیل به هدف «پرداخته»
نه «گنجینه هایی از استدلال» که برای حقّانیّت آن «اندوخته».
کسی که «راهی دراز» را با «سوز و گداز» پیموده،
و برای «چپاوُلِ گنج»،«تحمُّلِ رنج» را پذیرفته،
اگر به جای «گوهرِ گنجینه»،«خاکسترِ دفینه» نیز بیابد،
نمی تواند «سُستی باور» و «نادرستی نظر» را بپذیرد!
او می خواهد به هر «طریق» ،حتّی با «تحمیق»،
«ننگینی بن بست» و «سنگینی شکست» را توجیه کند،
بنابراین می کوشد بر قامتِ«باورِ واهی» و «خطرِ تباهی» ،
«لباسی از حقیقت» و «احساسی از حقّانیّت» بپوشاند!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
دلبند: بسته شده به دل،کسی یا چیزی که انسان آن را از ته دل دوست بدارد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1036)
«بهترین دین» و «برترین آیین»کدام است؟
هر دین «کانی» دارد و «دُکّانی».
کان،«سرچشمه زُلال» است و دُکّان،پر از «کرشمه ضلال».
آن جا «برای اِکمال دین می کوشند» و این جا «برای اِغفال،دین را می فروشند»!
آن جا «زرِ ناب» می افشانند و این جا «زهرِ اضطراب»!
کان،«جایگاه حاسب» است و دُکّان،«تکیه گاه کاسب»!
«کان،مکانِ آگاهی» است و «دُکّان،سُکّان تباهی».
«کان را یار»می سازد و «دُکّان را اغیار»!
دین هم «جهد و جهاد» دارد و هم «رُشد و رَشاد».
«بهترین دین» و «برترین آیین»،مرام و مکتبی است
که بتواند از ما «انسانی پاک تر» با «وجدانی باادراک تر» بسازد!
«ادیانِ اصیل»،«انسانِ نبیل» می پرورند
و «عقایدِ مُخدِّر»،«افرادِ متحجِّر»!
دینِ حق برای پیشرفت نه به «تیغ» نیاز دارد و نه به «تبلیغ».
دینمِداری نه «جار» لازم دارد و نه «اجبار».
«جار» به «انزجار» می انجامد
و «اجبار» به «جبّار»!
بیاییم «سیمای زیبای دین» را به «سودای ریای تلقین» نیالاییم.
بگذاریم «گُلِ دین خود ببوید» و «بلبلِ آیین خود سخن بگوید».
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
کان: معدن،مرکز فلزات و سنگ ها و چیزهایی که به طور طبیعی زیر زمین انباشته است
کرشمه: ناز،غمزه،اشاره با چشم و ابرو
اِکمال: کامل کردن،تمام کردن
اِغفال: گول زدن،غافل کردن
حاسب: محاسب،شمارنده،حساب دان ،داننده حساب
سُکّان: دنباله کشتی،آلتی در دنباله کشتی برای حرکت دادن کشتی از سمتی به سمت دیگر
نبیل: نجیب و شریف ،دانا و هوشیار
مُخدِّر: سست کننده،آنچه اعصاب را سست و بی حس کند
جار: بانگ،فریاد،دادزدن
انزجار: بیزاری جستن،رمیده شدن
جبّار: بسیار متکبّر و سرکش
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1035)
«راه آگاهی» یا «چاه تباهی»؟!
احمق ها دو گروه اند:
یکی آنان که هیچ «نمی دانند»،ولی سکوت را «نمی توانند».
و دیگر کسانی که خیلی «می دانند»،ولی بجاگفتن را «نمی توانند».
دانستن ،«ظرفیّت راهبُرد» می خواهد و «عقلانیّت کاربُرد».
آن جا که «ادّعای دانش» به «ارتقای بینش» نینجامد،
آن دانش نه «بال»،که «وبال» است!
در «دانش آموزی» و «تجربه اندوزی»،
مهم تر از «ظرف»، «ظرفیّت» است.
نهال،هر چه «پُربارتر»،«باوقارتر»،
و هر چه «بی بارتر»،«بیعارتر»!
چه بسیار افرادی که «توهُّم دانایی»،آنان را از «تفهُِم و دانش افزایی» بازداشته
و حجمِ «کوهی از دانش» و «انبوهی از پژوهش»،
نتوانسته به او «بینشی نو» و «گزینشی پیشرو» ببخشد،
تا او بتواند «راه آگاهی» را از «چاه تباهی»بازشناسد!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
راهبُرد: روش و راهي است كه ما را به هدفمان نزديك مي كند
وبال: سختی، عذاب، سوء عاقبت،وخامت امر
وقار: سنگینی، بردباری، بزرگواری
بیعار:بی شرم،بی حیا
توهُّم: گمان بردن، به گمان افتادن، خیال و گمان کردن
تفهُّم: فهمیدن،دریافتن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1034)
«هنجار عادی» و «تکرار تراژدی»!
در «گزارش خبر» و «نگارش نظر»،
گاه مرگ یک نفر را «غم انگیز» و «اسف آمیز» می دانند،
ولی مرگ هزاران «نفر» و میلیون ها «بشر» را
«شمار» و «آمار» می نامند!
گویی «ژرفای فاجعه» که از «جفای واقعه» بگذرد،
«اَلَم ،عادی» می شود و «غم،متمادی»!
چه بد است که «انبوهِ اندوه»،«نستوه را به ستوه» آوَرَد!
..و انسان چه «غافل» و «سخت دل» می شود،
آن گاه که «تکرار تراژدی» را «هنجارِ عادی» تلقّی کند!
«انسانی حنیف» با «روانی لطیف»،
که «کلامِ مِهر» و «پیامِ سپهر» را «دریابد»،
هرگز پرپرشدن یک «گُل» و خاموش کردن نغمه یک «بلبل» را هم«برنمی تابد»!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------
هنجار: راه و روش،طریق،راه راست،طرز و قاعده
تراژدی: نمایش غم انگیز،قصیده یا نمایش اندوه آور،مصیبت،بدبختی
اَلَم: درد،رنج
مُتمادی: دائمی، همیشگی، دراز،مدت دار
نستوه: خستگی ناپذیر
حنیف: راست،ثابت و پایدار،نیک اندیش
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1033)
«قانون فهم» یا «کانون وهم»؟!
بهشت،«قانون فهم» است و جهنّم،«کانون وهم».
جهنّم،«جایگاهِ جهلِ ابد» است و بهشت،«وعده گاهِ اهلِ خِرَد».
جهنّم نه در «محیط افلاک»،که در «بسیط خاک» است.
جهنّم،جامعه ای است که در آن «گردن ها زیر یوغ» است و «سخن ها درگیر دروغ».
جهل در آن جا «سایه ای بلند» دارد و «پایه ای نیرومند».
اینان «خِرَد را خار می پندارند» و «خردمندان را خوار می دارند».
در جهنّمِ جهل،«مَردُم» خود «هیزُم» اند!
همه با هم آتش «می افروزند» و همه با هم «می سوزند»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------
قانون: اصل و مقیاس چیزی
محیط: احاطه کننده،فروگیرنده،چیزی که اطراف چیز دیگر را بگیرد
بسیط: وسیع،گشاده،فراخ
یوغ: چوبی که هنگام شخم زدن روی گردن جفت گاو می گذارند
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1032)
«بهشتِ بَرین» و «سرنوشتِ آرمین»
«بلندترین کوه» و «اَفرَندترین شکوه»،
در برابر «زاده انسان» و «اراده جوان» ،
«ناگزیر از تسلیم» و «ناچار از تعظیم» است،
زیرا کوه در حال «سکون» است و انسان رو به «افزون»!
کوه در برابر حرکت نه تنها «جا»،که «درجا» می زند،
ولی انسان می تواند چون «گیاه برویَد» و «راه بپوید»،
و «صبورانه ببالَد» و «فکورانه بسگالَد» .
انسان «می بالد» و کوه «می نالد»!
بنابراین در «آژویی سنگین» و «رویارویی سهمگین»،
بینِ «انسان نَستوه» با «کوه بِشکوه»،
این انسان است که می تواند «سر بر سینه آسمان سپارد»
و «پای بر فرقِ فَرقَدان گذارد»
و «افاده کوه» را با «اراده نستوه» درهم شکند.
بیاییم این «باور» را «باروَر» کنیم،
که این «همّت های عالی» و «حمیَّت های متعالی»است،
که می تواند در این «خاکِ پَست» و «مَغاکِ بُن بَست»،
«بهشتی برین» و «سرنوشتی آرمین» بسازد!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------------
برین: بالایین،برتر،بالاتر
آرمین: آرامش
افرند: فرّ و شکوه،زیب و زیبایی
افاده : در فارسی به معنی تکبر و خودبینی و خودنمایی
درجازدن: پابرزمین زدن بدون پیش رفتن،پیشرفت نکردن
سگالیدن: اندیشیدن ،فکرکردن، پنداشتن،رای زدن
آژو: کوشش،همّت،غیرت(اوستایی)
فَرقَدان: نام دو ستاره در صورت فلکی دُبّ اصغر از ستارگان قطبی است
حمیّت: مروت،نخوت،غیرت
مَغاک: گود ،گودال،جای گود
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1030)
«درکِ دردها» و «ترکِ طردها»!
در شهری که «انتقادها دیده» و «فریادها شنیده» نمی شود،
«هاله های داد» و «شعله های فریاد» ،
نه از «حجم زبان»، که از «مغز استخوان» زبانه می کشد.
در این جا «خودسوزي» در راه «دگرسازي»،
«آخرين تلاش راه» و «واپسین پرخاش دادخواه» است.
حاکمانی که کمترین بهره از «کفایت» و «درایت» را دارند،
پیش از این که «انزجار توده» به «انفجار ستوده» بینجامد،
«گوش ها را باز» و «چشم ها را فراز» می کنند،
هر «انتقادِ سازنده» را «عنادِ براندازنده» نمی نامند
و هر «پندِ دلسوزانه» را «ریشخندِ کینه توزانه» نمی دانند!
«دردها را درک» و «طردها را ترک» می کنند.
«قلم های نقّاد» و «قدم های وقّاد» را پاس می دارند
و «مُنقِّدان ورجاوند» و «مُنتِقدان خردمند» را سپاس می گزارند.
چُنین جامعه ای «نگاه صلاح می جوید» و «راه اصلاح می پوید»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
صلاح: نیکوشدن،خیر و نیکی،ضد فساد
هاله: خرمن ماه، دایره روشن گرداگرد ماه
انزجار: بیزاری داشتن،رمیده شدن
فراز: باز،گشاده
عناد: دشمنی ،لجاج ،ستیزه ،گردنکشی
طرد: راندن،دورکردن کسی از نزد خود،تبعید
نقّاد: جداکننده خوب از بد،نقدکننده،انتقادکننده
وقّاد: بسیار فروزنده، فروزان،بسیار روشن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1029)
«میزان باروری» و «راژمان بهره وری»
«شادترین آدم» در «آبادترین عالَم»،
کسی نیست که «بیشترین داشته» و «بهترین انباشته» را دارد؛
بل که کسانی را می توان «خرسندترین» و «سعادتمندترین» انسان ها دانست،
که از «داشته های اندک» و «انباشته های کوچک»،
به «بیشترین سود» و «برترین مقصود» دست می یابند.
بیاییم به جای «انباشتن اندوه» و «انگاشتن انبوه»،
بر «میزان باروری» و «راژمان بهره وری» بیفزاییم!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
راژمان: سامانه ،سیستم،دستگاه
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1028)
«هیولای سختی» و «اَهورای خوشبختی»
هر گاه دَرِ «شادی و نشاط» و «بساطِ انبساط» را بسته دیدید،
یقین داشته باشید که ده ها دَرِ «تفكُّر و خلّاقيّت»
و «تدبُّر و عقلانیّت» به رویتان باز است.
چه بسیار «نیروی نهان» و «آژوی پنهان»،
در «نهادِ جوان» و در «مهادِ انسان»،
در میانِ«کفِ جان» و «صدفِ وجدان»،
«رام، خفته» و «آرام، نهفته» است.
به گاهِ «یورشِ سختی ها» و «شورشِ شوربختی ها»است،
که این «نهاد،بیدار» و این «استعداد،هشیار» می شود.
اگر از «سَطوَت نپریشیم» و «مُثبت بیندیشیم»،
می توان از «هیولای سختی»،«اهورای خوشبختی» ساخت!
این «پَختی کار» و «سختی فشار» است
که «توده زغال سنگ» را به «پالوده الماس رنگارنگ» تبدیل می کند.
#شفیعی_مطهر
------------------------------------------------
هیولا: صورت و هیکل
اهورا: سَرور بزرگ،دانای بزرگ،خداوند
بساط: گستردنی،هر چیز گستردنی مانند فرش و سفره،سرمایه
انبساط :گشاده رویی،شادی،گشاده روشدن
آژو: کوشش،همت و غیرت
مهاد: بساط،بستر،گهواره
سَطوَت: قهر و غلبه،ابهت
پَختی: پهن بودن،گستردگی
پالوده: صاف شده،پاک شده از آلودگی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1027)
گسترشِ «اَنوار آگاهی» و نفیِ «پندارِ واهی»
من چه بسيار «شهريارانی خودخواه» و «فرمانروایانی عالی جاه» را ديدم
كه «آهسته می آیند»، ولی «پیوسته می پایند» .
اینان می کوشند تا مبادا در میان «ورجاوندان خفته» و «شهروندان آشفته»،
«ایمانِ آب رفته» و «وجدانِ به خواب رفته» ،
از «خواب،بيدار» و در «سراب،هُشیار» شود!!
خودکامگان چون «شریری طاغوت» بر «سریری از سکون و سکوت» نشسته،
با هر «داد،می لرزند» و از هر «فریاد،می لغزند»!
از «صدای بلند می ترسند» و از «سیمای ورجاوند می هراسند».
«اقتدار» را در «دار» می بینند و «افکار» را در «حصارِ انحصار»!
«دیدن ،ممنوع» است و «اندیشیدن،نامشروع»!
«شرافت» را «آفت» می پندارند!
و «طاعت» را «اطاعت» !
راه رهایی از «رویشِ بیداد» و «پورشِ استبداد»،
گسترشِ «انوارِ آگاهی» و نفی «پندارِ واهی» است.
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
لغزیدن: لیزخوردن،سُرخوردن،خزیدن
طاعت :بندگی،عبادت خدا
اطاعت: فرمانبرداری از شاه،فرمانبری از سلطان
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1026)
«کارِ تربیَت» و «ابتکارِ تزکیَت»
من در ژرفناي «درياي مردم» و در این «بلوای پُرتلاطُم»،
«گوهرهايي گران» و «مرواريدهايي درخشان» را ديدم؛
در حالي كه «بسياري از افراد» در «كناری از فَرناد»،
با «هدف هایی عالی»،«صدف هايی خالي» جمع مي كردند!!
اگر «صبورانه بتاویم» و درون انسان ها را «فکورانه بکاویم» ،
چه بسا «روانی زیباتر از هر وَسیم»
و «کانی گرانبهاتر از زر و سیم»
در درون هر انسان «نهانی نهفته» و «پنهانی خفته» باشد!
«کارِ تربیت» و «ابتکارِ تزکیت»،
«یافتن گنجینه این نیکی ها» و «شکافتن سینه این تاریکی ها» است!
بیاییم «انسان ها را قدر بدانیم» و «انسانیّت را بر صدر نشانیم»!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
تزکیَت(تزکیه): پاکیزه کردن،بی آلایش کردن،تربیت نفس
بلوا: بلیه،مصیبت،سختی،آشوب و غوغا
تلاطُم: خروشیدن و به یکدیگر خوردن امواج دریا،به یکدیگر لطمه زدن،به هم سیلی زدن
فرناد: پایاب،قسمت کم عمق رودخانه یا کنار دریا
تاویدن: تاب آوردن،طاقت آوردن
وَسیم: نیکوروی، خوبروی،زیبا
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1025 )
«بامِ انسانیّت» و «مقامِ عقلانیّت»
در «سیّاره زمین» و در این «گهواره وزین»،
میلیاردها «آدمیزاد می زیَند» و روزانه هزاران «نوزاد می زایند».
جمعیّتِ انسان ها همچنان رو به «زایش»اند و «افزایش» ،
ولی ستاره انسانیّت رو «اُفول»است و «نُکول» .
ارزشِ انسان به «منطق» است،نه به «نُطق».
انسان با «نان» زنده می مانَد و انسانیّت با «ایمان».
انسان برای ادامه زیست به «تنفُّس» نیاز دارد و انسانیّت به «تفرُّس».
انسانیّت با «شرافتِ کرامت» زنده می ماند و با «آفتِ لئامت» می میرد!
انسان با «طُعمه حیوانی» می بالد و انسانیّت با «لُقمه لقمانی»!
بیاییم از «زندانِ قَفَس» و «نردبانِ نَفَس»
بر «بامِ انسانیّت» و «مقامِ عقلانیّت» «برآییم»،
تا «فرزانگی» و «جاودانگی» را «بشاییم»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
افول: غروب کردن،پنهان شدن،ناپدیدشدن ستاره
نکول: روی برگردانیدن از کسی یا چیزی
تفرُّس: به فراست دریافتن،نطلبی یا امری را به زیرکی از روی نشانه فهمیدن
لئامت: پستی، فرومایگی،بخیلی
بشاییم: شایسته باشیم،لایق باشیم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1024)
«صفای دل» یا «سودای گِل»؟!
«دل» و «گِل» هر دو،دو حرف دارند،
در حالی که آن صدها «حرف نگفته» و هزاران «غنچه نشكفته»،
در «ویرِ نهان» و «ضمیرِ پنهان» دارد.
ولی این نه «حرفی برای گفتن» دارد و نه «ظرفی برای شنُفتن»!
برای «پویایی پرواز» و «دانایی راز»،
«دل،قابل» است و «گِل،مُقابل»!
دل بدون «پویایی» از «پایایی» بازمی مانَد،
و «دلِ مرده» بدتر از «گِلِ افسرده» است.
خداوند نه در «سودای آدم» می گنجد و نه در «فراخنای عالَم»،
امّا در «تنگنای دل» و «صفای این محفل» می گُنجد!
بیاییم «صفای دل» را از «سودای گِل» «بپیراییم»
و به «ولای حق» و نور آن«والای مطلق» «بیاراییم»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
ویر : (بر وزن دیر)،حافظه،فهم،اداراک،هوش(زبان پهلوی)
ظرف: ظرفیّت،گنجایش،درک و فهم
مقابل: روبه رو،برابر یکدیگر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1023)
«یک روز» و «یک راز»!
(ویژه عید قربان)
من شیطان را به «هنگامِ رَمیِ جَمَرات»
و در زیر«تمامِ ضَرَبات» دیدم که می خندید و می گفت:
بسياري از اینان که امروز به من «سنگ می زنند»،
فردا چون بازگردند ،به من «زنگ مي زنند»!!
«رَمیِ جَمَرات»،نه «خطای خُرافات»،
که «نماد طردِ حیله های هوس» و «نمودِ دردِ میله های قفس» است.
عید قربان نه «یک روز» ، که «یک راز» است .
راز این روز ، «خود » دادن است و «خدا »دیدن .
آنان که زلالِ سپیده را در «جامِ سحر می نوشند» ،
زمزمه خلوت یار را از «زمزمِ ساغر می نیوشند» .
با حبیب «عارفانه راز می گویند» و «عاشقانه نیاز می جویند» .
بر «آستان آفتاب» و «آستانه محراب» ،
سبد سبد «ستاره شوق می بارند»
و سبو سبو «باده عشق می گُسارند».
شام را با «قیام» به «بام» می رسانند
و «بام» را با «صیام» ، به «شام» .
«شام را با شعف» می آغازند و «بام را با هدف» .
به گاه ملال با «دل رام» و «ضمیر آرام» در پرنیان آرامش «می آرامند»
و در هنگام اشتغال ،برای تلاش معاش «می خرامند».
شبانگاهان در چشمه سار مهتاب، تن «می شویند»
و از «نهال نماز» ، «یاسمن نیاز» «می بویند» .
در میقات اخلاص ، لباس وابستگی را «از بَر می کَنَند»
و «احرام» وارستگی را «به بَر می کُنَند» .
در زلال زمزم شوق «وضو می سازند» و در «آذرِ آرزو می گُدازند» .
اگر «اعتکاف در کعبه حجاز را نمی توانند» ، «طواف کعبه راز را می دانند» .
«کعبه حجاز را از سنگ و گِل» می دانند و «کعبه راز را از جان و دل» .
آن کعبه «ساخته ابراهیم خلیل» است و این «پرداخته ربِّ جلیل» .
حاجیان ، «خانه خدا» را می طلبند و اینان «خدای خانه» را .
آنان با «ناز» می روند و اینان با «پرواز» .
«مروه معرفت» را با «سعی و همّت» از «جفای جان می پیرایند»
و به «صفای جانان می آرایند» .
از قصور خود «ناخرسند» اند و به تقصیر «پای بند» .
این گونه اند که «سعی شان مشکور» است و «ذنب شان مغفور» .
در «وقوف ، واقف» می شوند و در «عرفات ، عارف» .
در «مشعر ، شعور» را تکریم می کنند و «شعائر را تعظیم» .
(ذلِکَ وَ مَن یُعظِّم شَعائرالله فَاِنّها مِن تَقوَی القُلوب –حجّ ،33)
در «مَنای یار» ، دل را از «مونای اغیار» «می زدایند»
و به «مینای دلدار» «می آرایند» .
از زاری و ذلّت در برابر طاغوت «ننگ دارند»
و بر اهریمنان زور و زر و تزویر «سنگ می بارند» .
«شیطان را رجیم» می دانند و «یزدان را ، رحیم» .
در قربانگاه نیاز ، «حرص و آز را سر» می بُرند
و «کرکسِ نفسِ هوسباز را ، پر» .
با قربانی این شاهین «از غُربت زمین می رهند»
و «به قُربت ربّ العالَمین می رسند» .
در «عرصه ملکوت ، پر و بال می افشانند»
و در «حریم لاهوت ، بال را هم وبال می دانند».
طعم زندگی را از «ملاحت فکر» می گیرند و طعام را از «حلاوت ذکر» .
با این ، عشق را در «می یابند» و با آن به سوی معشوق «می شتابند» .
عروس فکرشان «برخاسته از باور بکر» است و «آراسته به زیور ذکر» .
هستی را با «نگاه نماز می نگرند» و با «قلم راز می نگارند» .
در نگاهشان نماز ، «سُرورِ سپیده» است و «نورِ دیده» .
با «نماز می زایند» و با «نماز می زیَند» .
با نماز «جان می گیرند» و با نماز «می میرند» .
"قُل اِنََّ صَلوتی وَ نُسُکی وَ مَحیایَ وَ مَماتی لِلّه رَبّ العالَمین "
در نماز «از غُربت دنیا می نالند» و برای «قُربَهً اِلَی الله می بالند» .
از نماز «پر و بال» می گیرند و «شور و حال» .
این بال و حال ، پروانه «خروج از فرش» است و «عروج بر عرش» .
عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست
اجزای وجودم همگی دوست گرفت
نامی است ز من بر من و باقی همه اوست
مسلمان حج گزار که در «میقات وارستگی» ، «لباس وابستگی» را از تن «کنده»
و دل را از عطر دلدار «آکنده» ،
«جان» را در زلال عشق «جانان» شسته ،
کعبه عشق را نه با «پای گِل» ، که با «بال دل» طواف کرده ،
با «سعی»خود از «صفای جان» به «مروه جانان» پر کشیده ،
اینک در «منای عرفان» ، «اسماعیل جان» را «قربان »
و «شیاطین»روزگار را «سنگباران» می کند .
حج ، آیینه تمام نمای «اسلام» است و لحظه لحظه آن دارای «پیام» است .
حج ، «یافتن آمال » است و روی «برتافتن از امیال».
هویت انسان چون«صفر»، هیچ و پوچ است .
در حج ، خدای احد و واحد است که به این صفرها هویت می بخشد .
«صفر»ها بدون «یک»، هیچ اند و با «یک=خدا»همه چیز .
حج ، «کندن» است و «آکندن» .
«کندن دِل از گِل» و «آکندن جان با زُلال جانان» .
حج از «انسان وابسته» ، «مسلمان وارسته» می سازد .
حج ، زنجیرهای وابستگی را از پر و بال «می گشاید»
و او را برای اوج گرفتن در آسمان پاکی ها «می آراید» .
در عرفات ، نهال عرفان به برگ و بار «می نشیند»
و انسان را به تامُّل «می نشاند» .
در عرفات ، «خون سبز عرفان» در «رگ های سرخ انسان»
«سرود سپید ایمان» می سراید .
حج گزار در محراب «عبادت یار» ، عبودیت «قامت دلدار» را قامت می بندد
و «قائمه حیات» را به «اقامه مناجات» می پیوندد .
در «منی» ، رشته وابستگی حج گزار «به دنیا باریک تر»
و «به خدا نزدیک تر» می شود .
در «مشعر»، «شور و شعور» را به هم «می آمیزد»
و آبشاری از عشق و عرفان بر دشت دل «فرو می ریزد» .
حج گزار در قربانگاه منی ، نه تنها «گلوی حرص و آز» ،
که «آرزوی نفس دغلباز» را نیز می بُرَد .
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
جَمَرات: نام سه موضع در وادی منی که حاجیان به هر یک باید هفت سنگریزه پرتاب کنند
بام: بامداد،صبح
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1022)
«سیر» و «اسیر»!
من چه بسیار «دخترانی معصوم» و «زنانی محروم» را دیدم
که لحظه لحظه «تخیُّل های نونهالی» را
به برگ برگِ «گُل های قالی» گره می زدند ؛
گل هايي كه لطافتشان «پايمالِ استثمار» و «اميالِ انحصار» مي شد.
در جوامعی که «عَدالت»،«آلت» شود،
«شرافت» نیز «آفت»می شود!
«فرق» به «فقر» می انجامد
و دست و پای «فقیر» در «قیر» می مانَد!
غنی «سیر» است و فقیر،«اسیر»!
در چنین جامعه ای «شکافِ طبقاتی» و «اختلافِ درجاتی»،
«بنای زندگی» و «بنیان ارزندگی» را درهم می ریزد.
تا زمانی که در «شهری شکوهمند»،حتّی «شهروندی نیازمند»
در آرزوی «جُرعه ای از جام» و «لُقمه ای از طعام» یافت شود،
مردم آن شهر نه «روی رستگاری» می بینند و نه «پای پایداری»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------------
آلت: ابزار،افزار
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1021)
«سخن بگوییم» یا «دشمن بجوییم»؟!
من کودکی از «مدارِ مِهر و مدارا» و نماینده ای از «تبارِ نسلِ فردا» را دیدم
که نمی دانست «نسل های پیشین» و «انسان های دیرین»
چرا با داشتن «زبانِ فرهنگ» با «منطقِ تفنگ» با هم گفت وگو می کردند!
ولی«خون ریزتر» و «اسف انگیزتر»،
این است که انسانِ «هزاره سوم» در عصرِ «انگاره اتُم»،
بارها در آتش «پیکارِ هیاهو سوخته»،ولی هنور «ابتکارِ گفت وگو را نیاموخته»!
برای هر «شهروندِ خردپیشه» و «اهلِ اندیشه»
هر «گره کور» و «گریوه دور»
نه با «مُشتِ های و هو»،که با «سرانگشتِ گفت و گو» گشوده می شود.
خداوند به انسان «زبانی برای گُفتن» داده و «گوشی برای شنُفتن»!
نه «شاخی برای جنگ» و «شوخی برای نیرنگ»!
بیاییم با همه «انسان ها» از هر آیین و نژاد و «زبان ها»
«نقابِ تو در تو را بزُداییم» و «باب گفت وگو را بگُشاییم».
همه «خلاف ها» و «اختلاف ها» با گفت گو حل می شود.
تا می توانیم «سخن بگوییم»،چرا «دشمن بجوییم»؟!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------------------
مدار: جای دورزدن و جای گردش،آن چه که چیزی بر آن می گردد
انگاره: پندار،تصور،فکر و خیال،افسانه،سرگذشت،طرح
گریوه: تپه، پشته ،گردنه کوه
شوخ: چرک،چرک بدن یا لباس
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
به وبلاگ من خوش آمدید با جور و جمود و جهل بايد جنگيد تا پاك شود جهان از اين هرسه پليد يا ريشه هر سه را ببايد خشكاند يا پاك به خون خويش بايد غلتيد (شفيعي مطهر(
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
وب نامه شفیعی
مطهر و
آدرس
modara.LoxBlog.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.